فیلمسازی‌ام شهودی هندسی است

به گزارش مهر به نقل از ورایتی، كريستوفرنولان که در یکی از برنامه‌های نشست جشنواره فیلم ترایبکا ۲۰۱۵ شرکت داشت، افزود: من یک داستان کلی نمی‌نویسم و به طور حسی کار می‌کنم. وقتی کار می‌کنم کلی دیاگرام رسم می‌کنم تا مدل ریاضی یا علمی مورد نظرم را پیدا کنم. بعد تصاویری رسم می‌کنم تا نوع حرکتی را که می خواهم آن را دنبال کنم پیدا کنم.

او تاکید کرد که شهود در روند تدوین کار به سراغش می‌آید و گفت: همیشه با عجله زیادی تدوین می‌کنم و سعی دارم تا رعد و برق را در یک بطری گیر بندازم، دقیقا همان انرژی را که آنجا وجود دارد. همیشه به تدوین به عنوان یک کار غریزی یا امپرسیونیستی فکر می‌کنم نه کاری که نیاز به فکر زیادی داشته باشد، در واقع بیشتر آن را حس می‌کنم.

او افزود: همیشه یک فیلم را در تلاش برای یافتن پاسخ‌هایی به سوال‌های جالب شروع می‌کنم و فکر می‌کنم این سوال‌ها همیشه از فیلم قبلی به جای مانده‌اند.

در این نشست که بنت میلر کارگردان «شکارچی روباه» و «مانی‌بال» نیز در آن حضور داشت، او درباره ریشه‌های خلاقانه نولان که به فیلم‌های سوپر ۸ که به عنوان اسباب بازی‌های او و ملهم از «جنگ ستارگان» ساخته می‌شد، صحبت کرد. نولان گفت ابتدا به فیلمسازی به عنوان شغلش نگاه می‌کرد تا این که دو فیلم ریدلی اسکات یعنی «بیگانه» و «بلید رانر» را دید. وی تاکید کرد فکر و احساسی پشت این دو فیلم وجود دارد که کاملا می‌‌توان آنها را درک کرد.

او گفت امروز دیگر نمی‌تواند «مومنتو» را بسازد و این فیلم دیگر نمونه کلاسیکی از آن چیزی است که وقتی نمی‌دانی داری چه کار می‌کنی، انجام می‌دهی. وی افزود: اگر سعی کنم این فیلم را حالا بسازم شکست وحشتناکی خواهد بود. همینطور که بیشتر یاد می‌گیری فراموش کردن قوانین سخت تر می‌شود.

بنت از نولان درباره تلاش‌هایش برای حفظ رسانه فیلم در دوره گسترش دنیای دیجیتال هم سوال کرد و نولان در پاسخ گفت: این کار را می‌کنم زیرا فیلم بهترین کیفیت موجود برای خیال‌پردازی را دارد. فیلم بهترین وسیله برای حفظ یک تصویر است و این برای فیلمساز اهمیت دارد که همیشه امکان استفاده از آن را دارد.

چهاردهمین جشنواره فیلم ترایبکا که از ۱۵ آوریل (۲۶ فروردین) شروع شده و تا ۲۶ آوریل (۵ اردیبهشت) ادامه دارد کارش را با نمایش نسخه جدید فیلم «رفقای خوب» به اتمام می‌برد. این فیلم با بازی رابرت دنیرو که از بنیانگذاران این جشنواره سینمایی در نیویورک است، بیست و پنج سال پیش ساخته شد.